சுஜாதாவிற்கு செருப்படி தேவையா?

அன்பர்களே,

சமீபமாக, அசுரன் எழுதிய ஒரு கட்டுரையில் ஆணாதிக்கத்தையும்,நிறவெறியையும்,சமூக சீர்கேட்டையும் பரப்பும் சுஜாதாவைச் செருப்பலோ, விளக்குமாறாலோ அடித்து பாராட்ட வேண்டும் என எழுதியிருந்தார். எனக்கு அதில் உடன்பாடில்லை.. என்ன உடன்பாடில்லை என்று இறுதியில் சொல்கிறேன்.
(அசுரனின் முழு கட்டுரையையும் படிக்க http://poar-parai.blogspot.com/2007/07/blog-post_4202.html ).
இந்த கட்டுரைக்கு பலரும் பின்னூட்டமிட்டு சுஜாதா தரப்பு நியாயங்களை சுஜாதாவையும் விஞ்சும் அளவுக்கு கொண்டு செல்கிறார்கள். குறிப்பாக கம்யூனிச பூச்சாண்டி என்றும் மற்றும் சில அனானிகளும் வைக்கிற வாதஙளை மட்டும் வைத்துக்கொண்டு அலசுவோம்.

வெறுமனே கதை எழுதுகிற எழுத்தாளனிடம் ஏன் சமூக அக்கறை இருக்க வேண்டும்?

எப்போதுமே கலை, இலக்கியம் யாவும் மக்களுக்கானது.. அது இசையோ, எழுத்தோ, ஓவியமோ, திரைப்படமோ எதுவாக வேண்டுமானாலும் இருக்கலாம். ஏனென்றால் எதுவாக இருந்தாலும் சரி, எந்த ஒரு படைப்புமே படைத்துவிட்டு அடுத்தவனுக்கு தெரியாமல் அவனுக்கு மட்டுமே பயன்படுத்திக்கொள்ள படைக்கப்படுவதில்லை. அது பொதுப் பார்வைக்கு வருகிற போது பயனாளியும் பாதிக்கப்படுகிறார்,அவர் வளர்ச்சிக்காகவோ அல்லது சீரழிவிற்காகவோ ஏதோ ஒரு வகையில். எனவே ஒரு படைப்பு என்பது சமூகத்தை ஒரு அங்குல அளவாவது முன்னேற்றத்துக்கு இட்டுச்செல்லும் என்றால் அதை நாம் வரவேற்கலாம்.அல்லது அப்படைப்பு குறைந்தபட்சம் சமூகத்தைப் பின்னுக்கு இழுக்காமல் இருந்தாலாவது போதும்..அந்த வகையில் பார்க்கிறபோது யாருக்கெல்லாம் சமூகத்தின் மீதும் சக மனிதன் மீதும் அக்கறை இருக்கிறதோ அவர்களையெல்லாம் படைப்பாளியும் எதிர் கொண்டேயாக வேண்டும்...

சுஜாதாவும் நல்ல கதை எழுதவில்லையா? ஏன் அவர் திரைப்படத்தில் எழுதியதை மட்டும் வைத்துக் கொண்டு அவரைத் தூற்ற வேண்டும்?

நல்லது. நான் சுஜாதாவின் எல்லா கதைகளையும் படித்ததில்லை.. உடனே அவர் எழுதிய எல்லாவற்றையும் படித்து விட்டு தான் விவாதத்திற்கே வர வேண்டும் என்று அவசியமில்லை.எனக்கு தெரிந்தவற்றில் ஒரு உதாரணம் மட்டும் கூறுகிறேன்.அந்த கதையின் பெயர் நினைவில்லை. ஒரு பகுதியை மட்டும் சொல்கிறேன். அக்கதையில் ஒருவருக்கு ஒரு தீவிரமான உடல் பிரச்சினை ஏற்பட்டிருக்கும்.சில ஆங்கில வைத்தியரிடம் போய் ஒன்றும் சரியாகாமல் ஒரு நாட்டு வைத்தியரிடம் போவார். இந்த வைத்தியரின் இடததை விவரிக்கிற போது தெய்வீக மணம் கமழும் இடமாகவும், சுற்றியும் ராமகிருஸ்ண பரமஹ்ம்சர், விவேகானந்தர் போன்றோரின் படங்கள் மாட்டியிருப்பதாகவும் எழுதியிருப்பார். அதாவது ஒரு சாதாரண வாசகனுக்கு மரியாதைக்குரிய ஒரு கதாபாத்திரம் போன்று இருக்கும். அந்த வைத்தியர் இவரிடம் ஒரு லேகியத்தை கொடுக்கிறார். அதை எப்படி சாப்பிட வேண்டும் என சொல்கிறபோது வைத்தியர் சொல்வதாக சொல்கிறார். " இந்த லேகியத்தில் ஒரு சின்ன எலுமிச்சம்பழ அளவுக்கு அதாவது ஒரு 13 வயசு பொண்ணுக்கு இருக்குமில்ல.. அந்த சைசுக்கு எடுத்து காலையும் மாலையும் சாப்பிடணும்" என்று எழுதி இருப்பார்..இந்த கதாபாத்திரத்திற்கும் அவர் பேசும் வசனத்திற்கும் ஏதாவது பொருத்தம் இருக்கிறதா? ஒரு 40,50 வயது ஆளுக்கு 13 வயசு பெண்ணைப் பார்தால் என்ன தோன்ற வேண்டும்? சுஜாதாவிற்கு என்ன தோன்றுகிறது? இது தான் சுஜாதா. இந்த கதை எழுதிய காலம் சுமார் 20,25 ஆண்டுகளுக்கு முன்பு. ஆக, அவரின் சொந்த மன ஆழத்தில் உள்ள வக்கிரம் அவரின் எழுத்திலும் வெளிப்படுகிறது.
ஆனால் இங்கே நம் பூச்சாண்டி ஏதோ "அரிசி" கதையில் அவர் சமூக அவலத்தை சொல்லவில்லையா என்கிறார். எனக்கென்னவோ இந்த கேள்விக்கும்,"சுஜாதா இத்தனை நாள் சோறுதானே தின்னுட்டு இருந்தாரு..ஏதோ ஒரு நாள் வேறு "எதை"யோ தின்னதுக்கு போய் திட்டுறதா?"என்ற கேள்விக்கும் பெரிய வித்தியாசம் எதுவும் இல்லை.(முகம் சுளிக்கிற வாசகர்கள் மன்னிக்க, சுஜாதா தரப்பு நியாயத்துக்கு இந்த கேள்வி தகும்)

பாய்ஸ் படத்தை எடுத்துகொண்டு எல்லோரும் விமர்சிக்கிறார்கள். ஏன் அது மாதிரி எல்லாம் நடப்பதே இல்லையா நம் நாட்டில்?

பாய்ஸ் படத்தில் சுஜாதாவுடைய, சங்கருடைய ஒட்டு மொத்த வக்கிரமும் வெளிப்படுகிறது. அப்படியெல்லாம் நடக்கிறதே இல்லையா என்றால், அங்கங்கே நடக்கிறது தான்.. ஆனால் அதை எல்லோருக்கும் பொதுவாக்கவும், நியாயப்படுத்தவும் மேலும் ஊக்குவிக்கவும் மட்டுமே இந்த மாதிரி படங்களும், வசனமும் பயன்படுகின்றன..பாய்ஸ் படத்தில் கவனித்துப் பார்த்தால், இளைஞர்கள் அப்படி இருப்பதில் தவறில்லை.. அந்த வயதில் அப்படிதான் இருப்பார்கள் என்று தான் வசனத்திலும், காட்சியமைப்பிலும் நிறுவியிருப்பார்கள்.கவுண்டமணி பாணியில் "இந்த வயசில் இதெல்லாம் சகஜம்ப்பா". இதைத் தான் "இழிவான சிந்தனை வயப்பட்டோமே என்ற குற்றவுணர்வுக்கு ஆட்படும் தேவையும் இல்லாமல் இவரது எழுத்து நடை செய்து விடுகிறது" என்று அசுரன் கட்டுரையில் சொல்கிறார்.அதிலும் "சிவாஜி"யில் கறுப்பு நிறத்தை கிண்டல் செய்யும் காட்சியை பார்க்கிற போது, உங்கள் தோளில் ஒருவன் கை போட்டுக்கொண்டே "அப்புறம்..வேசி மகனே, எப்படிரா இருக்கே?" என்று கேட்டால் எப்படி இருக்கும்.அதே மாதிரி கோபம் தான், நம்மை இழிவுபடுத்தி நம்மிடமே விற்பனை செய்கிற சுஜாதா, சங்கர் வகையறாக்களின் மேல் ஏற்படுகிறது.

சுஜாதா கதை எனக்கு பிடிக்கும். உஙளுக்கு பிடிக்கவில்லை என்றால் படிக்காதீர்கள். ஏன் நான்(அல்லது நாங்கள்) மதிக்கிற எழுத்தாளரை திட்ட வேண்டும்?

ஒரு தனி எழுத்தாளர் மேல் பூச்சாண்டி போன்றோருக்கு இருக்கும் கரிசனத்தை, அக்கறையை விட அவரின் எழுத்தில் மயங்கிகிடக்கிற, அதனால் பாதிக்கப்படுகிற சமூகத்தின் மீது இருக்கும் அக்கறை தான் அசுரன், சுகுணா திவாகர் போன்றோரை சுஜாதாவை அம்பலப் படுத்த தூண்டுகிறது. அல்லது குறைந்த பட்சம் என் மனைவியை, சகோதரியை, என் சமூக மதிப்பை சுஜாதாக்களிடமிருந்தும் அவர் வாசகர்களிடம் ஏற்படுத்தி வைத்திருக்கிற வக்கிரங்களிடம் இருந்தும் காப்பாற்ற வேண்டிய தேவையாவது எனக்கு இருக்கிறது..

இன்னும் நிறைய பேசலாம்..ஆனால் நீளம் கருதி இத்துடன் முடிக்கிறேன்.

நான் ஆரம்பத்தில் சொன்னேன். அசுரன் எழுதியதில் உடன்பாடில்லை என்று.. அதாவது அசுரன் சொன்னதெல்லாம் குறைவு. இப்போது தலைப்பில் சற்று பிழை இருக்கிறது. இப்படி வைத்து கொள்ளலாம்.

"சுஜாதாவிற்கு செருப்படி போதுமா?"

மாத்தி வாசி...

ராமசாமியும், அவன் பொண்டாட்டியும், கந்தசாமியும்...

ஒரு குட்டி கதை சொல்லட்டா?

நம்ம ராமசாமி பொண்டாட்டிய புதுசா வேஷம் கட்டிக்கினு வந்த கந்தசாமி வூட்டுக்குள்ளாற பூந்து தூக்கினு பூட்டானாம்.. ராமசாமி ரிடர்ன் வந்து விஷயத்தை கண்டுக்கினு படா டென்ஷன் ஆகிக்கினானாம்..அப்பால கந்தசாமியோட பேக்கிரவுண்டு இன்னா, ஏதுன்னு விசாரிக்கசொல்லோ மெய்யாலுமே மெர்சலாகி போச்சு தாம் ராமசாமிக்கு.. சரி இன்னா பண்றதுன்னு வூட்டாண்ட இருந்த ஆளுங்கள எல்லாம் வலிச்சுகினு போனாலும் பத்தாதுன்னு நெனைச்சுகினு போற வழியில நம்ம வீராசாமியயும் அவம் ஆளுங்களயும் கூட்டம் சேர்த்துகினு கிளம்புனானாம். அப்படியே கெளம்பி போயி கந்தசாமியோட பேட்டைக்குள்ளாறயே ஜபர்தஸ்தா பூந்து சும்மா அடி பின்னி எடுத்துப்புட்டு, வீராசமிய வுட்டு பேட்டையில அல்லாத்தயும் கொளுத்தி போட்டுட்டு அவம்பொண்டாட்டிய மட்டும் வூட்டுக்கு இட்டாந்தானாம்.. அதுக்கு பொறவுதான் ஒரு டவுட்டானானாம்.. இன்னாடாது.. நம்ம பொண்டாட்டிய திரும்ப இட்டாந்த பொறவு அவ போக்கே செரியில்லயே..இத்தினி நா கந்தசாமி வூட்டுல இருக்கசொல்லோ எதுவும் மேட்டர், கீட்டர் ஆயிடுச்சான்னு..அத கேட்ட ராமசாமி பொண்டாட்டிக்கு மெய்யாலுமே மனசுக்கு கஸ்டமா பூடுச்சாம். இன்னாடாது நமக்கு கட்டுனவனும் சரியில்ல, இவனுக்கு தூக்கிட்டு போனவனே தேவலாம்போலன்னு சொல்லிகினு தாம் மேலயே நெருப்ப பத்த வச்சுகினாளாம். அவ்ளோதான்! கத முடிஞ்சு போச்சு...

இன்னாம்மே முயிக்கிறே..
இந்த கத உனுக்கு தெரியாதா..? இன்னாமே சொல்ற?
இத தானம்மே ஆயிரம், ரெண்டாயிரம் வருசமா நம்ம நாட்டுல சொல்லிகினுகீராங்க..
பொண்டாட்டிய திரும்ப இட்டாந்த ராமசாமியத்தான் அங்கங்க செல வச்சு கும்பிட்டுகினுகீறாங்களாமே..
இந்த கத தாம்மே நம்ம நாட்டுக்கே பேர் பெத்த ஏதோ "ராமாயணம்"னுவாங்களாமே?
----------------------------------------------------------
உங்கள் புரிதலுக்காக இங்குள்ள சென்னைத்தமிழ் வார்த்தைகள்..

வூடு - வீடு
பூந்து - புகுந்து
பேக்கிரவுண்டு - பின்னணி
மெர்சல் - பயம்
வலிச்சுகினு - சேர்த்துக் கொண்டு
பேட்டை - இடம்
ஜபர்தஸ்தாக - தைரியமாக, வலுக்கட்டாயமாக
டவுட்டு - சந்தேகம்
செல - சிலை
-----------------------------------------------------------
-படைப்புக்கு மூலக் கருத்து பேரா. பெரியார்தாசன் சொற்பொழிவில் இருந்து உருவானது..
பேரா.பெரியார்தாசனுடைய முழு சொற்பொழிவையும் கேட்க கீழே சொடுக்கவும்..



இது மக்கள் கலை இலக்கிய கழகத்தின் தஞ்சை தமிழ் மக்கள் இசை விழாவில் (பிப். 2003)பேசியது..

சாமீ.. எனக்கொரு உண்மை தெரிஞ்சாகணும் சாமி...

சமீப காலமாக, சென்னையில் தெற்கு பக்கமாக அப்படியே தரமணி தாண்டி மத்திய கைலாஷ்... துரைப்பாக்கம்...எல்லாம் போய் கேளம்பாக்கம் போகும் பழைய மகாபலிபுரம் போகிற வழியெங்கும் பார்த்திருப்பீங்க..சாலைப் பணிகள் எல்லாம் படு வேகமாக நடந்து வருவதை..இந்த சாலையெங்கும் நிறைய மென்பொருள் (அட.. அதுதாங்க.. சாஃப்ட்வேர்) நிறுவனங்கள் வருகின்றனவாம். அதனால் அரசு தொலைநோக்கு பார்வையோடு அதற்கான உள்கட்டுமான வசதி (அடச்சே.. இன்ஃப்ராஸ்ட்ரச்சருங்க..)எல்லாம் இப்பவே பண்ணிகிட்டுருக்காங்களாம்.. இந்த நிறுவனங்கள் ஆரம்பிச்ச பின்னாடி நம்ம நாட்டுக்கு ஏகப்பட்ட அந்நிய செலாவணி வருமாம்... இந்த சாலைக்கு பேரு "தகவல் தொழில்நுட்ப நெடுஞ்சாலை"(அதாவது ஐ டி காரிடாராம்).

நம்ம முதல்வர் அடிக்கடி அறிக்கை விடுவாரு.."ஐ டி காரிடார்" வேலை எல்லாம் துரித கதியில் நடந்து வருகிறது.. 2007க்குள் முடித்து விடுவோம்.. 2008க்குள் முடித்து விடுவோம்னு.. நம்ம முன்னாள் ஐ டி தயாநிதி கூட இடைஇடையில அறிக்கை விட்டுக்கொண்டிருந்தாரு.. இந்த பணிகளை எல்லாம் சீக்கிரம் முடிக்க சொல்லியிருக்கேன்னு..

நினைக்கவே ரொம்ப சந்தோசமா இருக்குதுங்க.. இப்போது தான் கட்டுமானப் பணிகள் நடந்து கொண்டிருக்கும் அல்லது இன்னமும் ஆரம்பிக்காத நிறுவனங்களுக்காக, அந்நிறுவனங்களில் பணிபுரியப் போகிற நம் சகோதர,சகோதரிகளுக்காக இப்போதே நம் அரசு திட்டமிட்டு பணியாற்றுவது சந்தோஷம் தானே... அதுவும் இந்த சாலையெங்கும் அப்படியே அங்கங்கே நீரூற்றாம்.. அப்புறம் இரண்டு பக்கமும் மரங்களாம்.. அங்கங்கே சிறபங்கள் எல்லாம் வேற வைக்கப்போறாங்களாம்..(மத்திய கைலாஷ் பக்கமா போய் பாருங்க.. சாலைக்கு இரண்டு பக்கமும் சுவரெல்லாம் ஓவியங்கள் வேற..) நம்ம ஆளுங்க ஏ சி காருல போனாலும் போற பாதையெல்லாம் கண்ணுக்கும் குளிர்ச்சி.. மனசுக்கும் மகிழ்ச்சியா இருக்கணும்ல.. ஆக கிட்டதட்ட நம்ம சென்னைய கூட ஒரு ஃபாரின் ரேஞ்சுக்கு கொண்டு வரப் போறாங்களாம்.. கேக்கவே எனக்கு புல்லரிக்குது.. நம்ம அரசாங்கம் இப்பல்லாம் ரொம்பவே தொலைநோக்கு பார்வையோட தான் திட்டம் போட ஆரம்பிச்சிட்டாங்க.. உண்மையிலேயே பெருமையாக இருக்குதுல்ல...?

கொஞ்சம் பொறுங்க...
அப்படியே இதே சென்னையில அந்த பக்கமா.. அதாவது வட சென்னை பக்கமா போய் பார்ப்போமா?...

அங்க இந்த அம்பத்தூர்,பாடின்னெல்லாம் சில பகுதிகள் இருக்குங்க.. அங்கயும் இந்த மாதிரி நிறைய நிறுவனங்கள் இருக்குது.. அங்க தென்சென்னையில இப்ப நம்ம பார்த்த பகுதிகள்ல வரப் போற நிறுவனங்கள விட அதிகமான நிறுவனங்களும், தொழிற்சாலையெல்லாம் ஏற்கனவே பத்து, பதினஞ்சு வருசமா இருக்குதுங்க.. என்ன, அங்கெல்லாம் இப்ப பார்த்த மென்பொருள் மாதிரி தொழில் எல்லாம் ரொம்ப இல்லீங்க.. ஆனா அங்கேயும் பத்தாயிரம,லட்சக் கணக்கான ஆளுங்க வேலை செஞ்சுக்கிட்டு இருக்காங்க... பஸ்ஸூலயும், வண்டியிலும், சைக்கிள்லயுமா தினம் வந்து போய் கிட்டு தான் இருக்காங்க முன்னாடியே.... ஆனா அங்கே இருக்கிற சாலையெல்லாம் பாத்தா என்னமோ அடிக்கு இரண்டு பள்ளம்னு நம்ம அரசாங்கமே கணக்கு போட்டு பண்ணின மாதிரி ஒரே குண்டும் குழியுமா தான் இருக்கு. அதிலயும் மழை பேஞ்ச நேரத்துல எல்லாம் போனா, ஏதோ இப்பதான் நாத்து நட்டு வச்சிருக்கிற வயக்காட்டு பக்கமா வந்துட்டோமோன்னு தான் தோணுது... கல்யாணம் ஆகாத பிள்ளைக்கு கூட பிரசவ வலி எடுத்துடும் போல.. அந்த லட்சணத்துல தான் எல்லா சாலையுமே இருக்கு..ரொம்ப வருசமாவே இப்படித்தான் இருக்குதாம்.. இங்கல்லாம் அங்கங்கே நீரூற்றும் வேணாம்..சைடுல மரம் கூட வேணாம்.. முழுசா ஒரு ரோடு போடறத பத்திக்கூட பேச யாருமில்லையே..

நமக்கு இந்த அந்நிய செலாவணி, உள்ளூர் செலாவணிங்கிற மாதிரி களவாணித்தனம் எல்லாம் தெரியாதுங்க.. அம்மா கட்சி கூட்டத்துலல்லாம் நம்ம எம்ஜியார் கேசட்டு போடுவாங்க.. கேட்டிருக்கேன்.. "மக்களுக்காக, மக்களால் தேர்ந்து எடுக்கப்படுவது தான் அரசு.. அந்த அரசு நடத்துகிற ஆட்சி தான் மக்களாட்சி"ன்னுவாரு..இந்த மக்கள், மக்கள்னு சொல்றாங்களே.. இவங்க எந்த மக்கள சொல்றாங்க.. எல்லா மக்களும் நம்ம அரசாங்கத்துக்கு ஒண்ணு தானா?.. அதே மாதிரி எல்லா நிறுவனங்களும் நம்ம அரசாங்கத்துக்கு ஒண்ணு தானா?..

விவரமான ஆளுங்க யாராவது சொல்லுங்க சாமி..